Standardowe i średnie kalkulacje Porównywane zarządzanie kosztami oferuje dwie metody kalkulacji kosztów: standardową kalkulację kosztów i średnią kalkulację kosztów. Średnie koszty są wykorzystywane głównie w przypadku dystrybucji i innych gałęzi przemysłu, w których koszty produktu gwałtownie się zmieniają lub gdy dyktują je przepisy i inne konwencje branżowe. Średnie koszty pozwalają na: wycenę zapasów przy średniej ruchomej inwentaryzacji kosztów i kosztów produkcji bez wymogu posiadania wstępnie zdefiniowanych standardów określających marżę zysku na podstawie rzeczywistej metody kosztowej miara wydajności organizacji w stosunku do kosztów historycznych uwzględnia wszystkie bezpośrednie koszty produkcji przedmiotu w te elementy kosztów zapasów Użyj standardowego kosztu do pomiaru wydajności i kontroli kosztów. Standardowe koszty pozwalają na: wycenę zapasów według wcześniej ustalonego kosztu określenie marży zysku na podstawie prognozowanych odchyleń rekordów kosztów w stosunku do oczekiwanych kosztów aktualizacja standardowych kosztów z dowolnego rodzaju kosztów oszacowanie kosztów produkcji w stosunku do standardowych kosztów pomiar wydajności organizacji w oparciu o predefiniowane koszty produktu oszacowanie kosztów produktu wspomaganie decyzji dotyczących zarządzania Poniższa tabela przedstawia różnice funkcjonalne między kosztami przeciętnymi a standardowymi. Materiały z zapasem wszystkie elementy kosztowe z listami materiałowymi Materiał i koszty materiałowe z zapasem wszystkie elementy kosztów z kosztami przedmiotów Koszty materiałowe w posiadaniu elementu kosztów Koszty przedmiotu w posiadaniu podelement kosztowy Brak kosztów wspólnych Koszt średni jest utrzymywany osobno w każdej organizacji Może dzielić koszty między organizacjami, gdy nie korzysta z pracy w procesie Utrzymuje średni koszt jednostkowy przy każdej transakcji Średnie koszty nie są utrzymywane Oddzielne rachunki wyceny dla każdego elementu kosztów Oddzielne rachunku wartości ts dla każdego podinverium i elementu kosztowego Brak odchyleń dla Work in Process Transactions Warianty dla pracy w transakcjach procesowych Tabela 1 - 2. Porównanie standardowych i średnich kalkulacji W przypadku przeciętnego kosztu nie można dzielić kosztów. Średnie koszty są utrzymywane osobno w każdej organizacji. W ramach standardowej kalkulacji kosztów, jeśli korzystasz z asortymentu bez pracy w procesie, możesz zdefiniować koszty przedmiotów w organizacji, które kontrolują Twoje koszty i udostępniają te koszty w organizacjach. Jeśli udostępniasz standardowe koszty w wielu organizacjach, wszystkie raporty, zapytania i procesy wykorzystują te koszty. Nie musisz podawać duplikatów kosztów. Zobacz: Okno parametrów organizacyjnych i definiowanie informacji o kosztach. Uwaga: organizacją, która kontroluje koszty, może być organizacja produkcyjna wykorzystująca Work in Process lub Bills of Material. Organizacje, które dzielą koszty z organizacją, która kontroluje Twoje koszty, nie mogą używać zestawień materiałowych. Rachunki wyceny i elementy kosztowe ze średnią kalkulacją System utrzymuje średni koszt jednostkowy na poziomie organizacji, w którym nie stosuje rachunków podinwestycyjnych. Jeśli masz oddzielne konta wyceny według podinventory, całkowite zapasy będą się bilansować, ale salda kont według podinwestycji nie będą pasować do raportów wyceny zapasów. Uwaga: Zarządzanie kosztami wymusza ten sam numer konta dla kont materiałowych i intransitowych na poziomie organizacji. W przeciwnym razie salda raportów wyceny zapasów nie są równe sumie transakcji księgowych. Zmiana z kalkulacji standardowej na średnią Po wykonaniu transakcji nie można zmienić metody kalkulacji kosztów organizacji w oknie Parametry organizacji w produkcie Oracle Inventory. Zobacz: Okno parametrów organizacyjnych i definiowanie informacji o kosztach. Przykład 1 pokazuje, że jednostkowy koszt zakupu wzrasta nieprzerwanie przez cały okres (10 - 12 - gt 14 - gt 15). FIFO zakłada, że przedmioty zakupione FIRST są sprzedawane FIRST. --gt Koszt starego zakupu jest rejestrowany jako koszt sprzedanych towarów. --gt Koszt ostatnich zakupów jest rejestrowany jako koszt zakończenia inwentaryzacji. --gt Kiedy cena idzie w górę, stara cena jest niższa niż ostatnia cena. --gt Koszt sprzedanych towarów jest niższy dla FIFO. (11,000 lt 12,400) - gt Koszt zakończenia zapasów jest wyższy dla FIFO. (8600 gt 7,200) LIFO zakłada, że przedmioty kupione OSTATNIE są sprzedawane FIRST. --gt Koszt ostatniego zakupu jest rejestrowany jako koszt sprzedanych towarów. --gt Koszt starych zakupów jest rejestrowany jako koszt zakończenia inwentaryzacji. --gt Gdy cena rośnie, ostatnia cena jest wyższa niż stara cena. --gt Koszt sprzedanych towarów jest wyższy dla LIFO. (12,400 gt 11,000) - gt Koszt zakończenia inwentaryzacji jest niższy dla LIFO. (7200 lt 8600) FIFO, wieczyste koszty sprzedanych towarów FIFO, okresowe koszty sprzedanych towarów (11 000 11 000) FIFO, wieczyste koszty zapasów FIFO, okresowe koszty zapasów (8 600 8600) LIFO, wieczyste koszty towarów sprzedanych lt LIFO, okresowe koszty Towar sprzedany (12 400 litrów 13 600) LIFO, wieczyste koszty zapasów gt LIFO, okresowe koszty zapasów (7200 gt 6000) średnia krocząca, stały koszt towarów sprzedanych lt średnia ważona, okresowe koszty sprzedanych towarów (11 750 l 12 250) średnia ruchoma, zapasowe zapasy Koszt gt Średnia ważona, okresowy koszt zapasów (7 895 gt 7 350) Metoda pierwsze weszło, pierwsze wyszło (FIFO) w systemie wieczystego inwentarza Metoda "pierwsze weszło, pierwsze wyszło" (FIFO) to szeroko stosowana metoda wyceny inwentarzowej, która zakłada, że towary są sprzedawane (przez firmy handlowe) lub materiały są wysyłane do działu produkcji (przez firmy produkcyjne) w kolejności, w której zostały zakupione. Innymi słowy, koszty nabycia towarów lub materiałów obciążają przychody w takiej kolejności, w jakiej zostały poniesione. Zgodnie z metodą first-in-first-out saldo końcowe zapasów przedstawia najnowsze koszty związane z zakupem towarów lub materiałów. Stosowanie metody FIFO jest bardzo powszechne w obliczaniu kosztu sprzedanych towarów i bilansu końcowego zapasów w ramach zarówno systemów wieczystych, jak i okresowych. Podany poniżej przykład wyjaśnia zastosowanie metody FIFO w systemie ciągłej inwentaryzacji. Jeśli chcesz zrozumieć jego wykorzystanie w okresowym systemie inwentaryzacji. przeczytaj 8220 pierwszą metodę FIFO w artykule o systemie okresowym 8221. Firma Fine Electronics używa systemu wieczystego inwentaryzacji do rozliczania nabycia i sprzedaży zapasów oraz metody "pierwsze weszło, pierwsze wyszło" (FIFO), aby obliczyć koszt sprzedanych towarów i wycenę zapasów kończących. Firma dokonała następujących zakupów i sprzedaży w styczniu 2017 r. Zapasy na początku miesiąca: 24 jednostki 1000 na jednostkę.
No comments:
Post a Comment